Fumos a ver unha de Celtas no medio dunha de romanos e topamos unha de desastre natural... pero nós cobilladiños nun recuncho de Castroverde descansamos ata ver sai-lo sol tra-lo arco da vella e cando chegamos á cidade amurallada o trebón era só unha mala lembranza.
Trátase dunha casa labrega grande, con estructuras anexas ben pensadas e unhas poucas modificacions no interior para acadar espazos de estar (1 salon con Lareira e outro con cheminea) moi agradables cun mobiliario nin tosco nin moderno, boa iluminación e aporveitamento da luz natural ó tempo que se permite contemplar polas fiestras a fermosa paisaxe do lugar. Habitacions cómodas ben climatizadas con servizos equipados ó gusto antiguo mais sen faltar de nada. O comedor de hospedados ten aire de adega que invita a almorzar con calma.
Pero o mellor de todo é o trato das propietarias que fan que un se sinta como na casa e que marche con gañas de voltar.
2.7.10
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario