Outra volta e co 'patrocinio' da EOI de Ponferrada voltamos a ter teatro en galego no Bergidum.Desta ocasión "o carreirán " Quico Cadaval acudiu a nos ilustrar sobor de diversos aspectos da cultura e o sentires galegos quedando "meridianamente" claras as "prístinas" relacions do Bierzo con Galiza.
Foi o seu un transitar por explicacions motivadas dun fio conductor sobor da presenza do sobrenatural na cultura galega e anécdotas persoais sobor do tema. Así; disertou longamente sobre a natureza do conto (en especial os "contos de medo") como instrumento de instrucción psicolóxica, sobor da estructura dos contos clásicos da cultura occidental e sobor de algunhas das claves que se agochan neles falando intercaladamente do que foron es contacontos e daqueles "contos da hora de durmir" cos que as persoas maiores nos 'impulsaban' á oración.
As tres historias persoais que nos relatou produciron tamén varias explicacions tributarias do mais diverso e divertido. Todo elo nunha salsa de explicacions linguisticas (sobor de todo semánticas) e de exemplos de como a mentalidade de cada pobo queda plasmada na súa fala; eu polo menos así o 'estimo'.
Coido que as persoas do bierzo (e de fora) que están a estudar galego poderian apreciar no seu falar e nas súas verbas un auténtico exemplo do "galego occidental" (Peixeiro dirian en Lalin) e apreciarian as diferencias dialectais deste... mais tamén se decatarán; como se estivesen diante dun espello, das súas própias características como galegofalantes e caerán na conta de que ningúen lles pode dicir que falan 'mal' o galego (nen o castelan); mais ben ó contrário: A súa fala particular é (debera) un patrimonio a conservar.
No hay comentarios:
Publicar un comentario