Pionono

Cando eramos dúas aves voando polo mundo demos, por casualidade co restaurante "Corleone" un día que chovía a mares en Compostela e o único lugar para pasear era a recen aberta área central.


Daquela a teima de probar cousas descoñecidas (que non novas) non a tiñamos tan desenrolada como agora mais xa apuntabamos... e demos con 'aquelo'. O Pionono unha variante Italiana do "brazo gitano" mais feito con salado no canto de con doce (así básicamente). Dende aquela o restaurante e o plato eran unha cita obrigada nas fins de semana que nos achegabamos a Compostela... Ata que un día. Atopamos a porta pechada.

Percuramos... e topamos cousas moito mellores que nos abriron os ollos no canto de que a rutina só leva ó aburrimento mais, seguiamos a lembrarnos do 'noso' Pionono...

Ata que o día de Viana do Castelo o vín, foi só un intre; nun mostrador dunha pequena pastelería viguesa mais bastoume para saber que o era. Tan manifesta era a lembranza que non tiven a mais mínima dúbida. O mercamos para levar e o preparamos cunha salsiña de setas e acompañado dun dos descubrimentos destes anos sen el: O Viño de calidade.

Foi un xantar estupendo, co sol pola fiestra o prato o viño e... a compaña.