Come e Fala

...Iván Piñeiro e mais eu fomos xuntos ó instituto e xuntos fixemos os nosos primeiros “pinitos” na emisora de radionoroeste en Lalín; logo el puido facer periodismo en Madrid e, cousas da vida, agora está na R.G. dirixindo un programa de radio sobre gastronomía.

Si normalmente son moi crítico co oficio dos periodistas en xeral se trata dunha cuestión de noxo ás atádelas polas que se deixan guiar cara ó engano e a manipulación política mais no caso do periodismo gastronómico debo recoñecer que o único que sinto é unha noxenta envexa que se ve moi ben resumida no título do programa.

Percurou Iván un bo fato de comentaristas e reporteiros voluntarios nos que se atopa xente que coido destacada da gastronomía que se fai en Galicia como Manuel Gago por exemplo para os contidos sacados da rede. Velaí un indicador do ‘sabor’ do programa: amplitude de miras, aposta pola variedade e a multilateralidade.

Nos diversos espazos cos que se tenta encher a case unha hora de programa hai sitio para falar dos aspectos materiais e intelectuais, dos ingredientes e dos xeitos, da substancia e do recheo que hai ó redor do mundo gastronómico. Hai ollada ó local e hai perspectiva do que se fai por mundo adiante pois non vivimos illados e si queremos que as nosas viandas se difundan e os productos do país acaden o éxito que merecen tamén debemos apreciar e aprender do que se fai en outras latitudes.

Gústame especialmente o espazo adicado á chamada “parte intelectual” do xantar: O Viño. Recoñezo que a descrición das receitas se fai algo ‘pesada’ no medio radiofónico pois depende moito da riqueza da linguaxe de quen fala e case nunca consigue competir coas imaxes; mais ¿logo antes non había programas de receitas na radio?.

Para rematar a única crítica. A coletiña; si contamos os “por iso” que se din, se cadra chegamos ós 50 eh? por hora que dicía aqueloutra de Lastres...