26.11.05

A casa do Ferreiro - La Fragua. Herrerías de Valcarce

Dende rapaz me ensinaron a non mezclar a amistade/familia e os negocios pois sempre se acaba perxudicando un dos dous i nós na casa o vivimos en primeira persoa.

Mais, é de xustiza esto que vou a escribir e confeso que ainda que teño boa relación coa persoa que rexenta este local coido que él non precisa de publicidade web nenguha pois basea o seu éxito na calidade do trato persoal e nese feedback que se chama "boca a boca".

Situada nun lugar ineludibel do camiño a Compostela ali, onde se escomenza a ascensión cara ó Cebreiro a localidade de Herrerias de Valcarce xa foi mencionada nunha bula de 1178 polo papa Alexandre III coma hospital dos ingleses en referéncia as derradeiras casas da localidade posiblemente construidas pola dinastia Plantagent.

A casa está retirada da estrada mais ben sinalizada; o comedor é pequeno, moi acolledor sobor de todo no inverno e pode que algun lle atopedes 'pega' a ter a barra do bar no mesmo espazo mais tende en conta que estamos a falar dun pequeno negocio familiar que traballa tanto para o parroquiano de tódolos días como para peregrinos e turistas.

Como curiosidade mencionarvos que na traseira da casa manteñen, ainda que abandonada, a ferreiría que lle dá nome á casa con boa parte dos utensilios e a maquinaria que se empregaba no traballo de ferreiro e con algun traballo pendente de rematar.

Ben, xa postiños na mesa temos un menú que, dentro do clásico esquema: "productos da terra - elaboración tradicional", ofrece alguns toques persoais orixinais e que demostran unhas boas mans na cociña. Nós recomendámosvos o revolto de setas con queixo veigadarte e o bacallau; nos postres escolledeos todos pois a súa feitura fai que non resulten empalagosos nin pesados.

Da atención non debo falar polo xa mencionado no primeiro parragrafo. Aproveitade para facer algun roteiro polos arredores; ademais do xa mencionado camiño hai nesta vila un roteiro curtiño visitando as Ferreirias; tamén merece unha visita a pequena ponte que se cruza o entrar na vila e que leva mais de mil anos vendo pasar peregrinos.